De eerste week

We zitten nu ruim een week in ons appartement in een gebouw dat "The yellow building" wordt genoemd. Het gebouw ligt aan de rand van het stadje en werd een oriëntatiepunt. Als je wil uitleggen waar dat restaurantje zit, zeg je 'iets voorbij The yellow building rechtsaf.
Met de inrichting van ons appartement zijn we zo goed als klaar. Het is gemeubileerd dus de basisvoorziening was er, maar de westerse mens heeft andere behoeften dan de gemiddelde Aziaat. Zo zijn er (2) lepels en (2) vorken. Messen gebruik je alleen in de keuken en als die nog niet klaar is heb je die niet nodig. Verder hebben we tassen vol met chinese plastic rommel gekocht, potjes, borden, mandjes, wasknijpers en ga zo maar door. Dit keer alles in 20 verschillende tinten blauw, passend bij de muren.
Een broodrooster stond ook op de boodschappenlijst. Het assortiment aan elektrische apparaten in Mae Sot bestaat uit rijstkokers, waterkokers, krultangen, föhnen, strijkbouten en ventilators. Uiteindelijk hebben we in een chinees warenhuis een tosti gril gevonden die prima als toaster is te gebruiken zodat we voor het dagelijkse ontbijt en lunch de deur niet uithoeven om rice & curry te halen.
Een westers ontbijt is bij elkaar te scharrelen. Volkorenbrood is op dinsdag en vrijdag te koop bij Borderline, een birmese teagarden die een gat in de markt heeft gevonden. Farangs, of falangs zoals ze het hier uitspreken, hebben de vreemde gewoonte om brood te eten. Aziaten eten bij voorkeur drie keer per dag rijst, een enkele keer afgewisseld met noedelsoep.
De enige grote supermarkt in Mae Sot, Tesco Lotus, verkoopt witte broodjes en croissants (voor de zondag) en heeft naast een ruim assortiment processed cheese, kaas uit de fabriek waar geen koe aan te pas is gekomen, zelfs echte cheddar uit Nieuw Zeeland en verder nog jam en pindakaas van het merk Jif.

Ook de reguliere ontspanning en inspanning staat op de rails. Op zondag- en woensdagavond draaien er goede films in ExPPACT! Dat staat voor Ex Political Prisoners Act. Zondag draaide Winter's Bone, een fantastische film die we in Nederland al gezien hadden (aanrader!). Woensdag draait The Fog of War: Eleven Lessons from the Life of Robert S. McNamara, een met een Oscar bekroonde Amerikaanse documentaire uit 2003 over de "Amerikaanse oorlog" zoals ze die in Vietnam noemen.
Op maandag, woensdag en vrijdag gaat Miranca naar yoga en op donderdag en zondag naar het General Hospital voor een massage (dat valt onder de (zware) inspanning).
Fred heeft om de hoek een gym gevonden na er eerst een paar keer langsgereden te hebben omdat het er uit zag als een minipretpark. Dagelijks staat hij rond openingstijd (8.30 uur) voor de deur. De 1e keer was die nog dicht en de lichten uit, maar niet op slot dus is hij maar vast aan de gang gegaan. Even later kwam een meisje verontrust aangesneld om de lichten en de TV aan te doen. Vanaf de volgende dag stond de deur open, het licht en de TV waren aan en 4 meisjes stonden klaar om een handdoekje aan te geven en het apparaat na gebruik schoon te maken. Dat is overigens geen overbodige luxe want de binnentemperatuur varieert van 32 tot 37 graden.

Miranca is druk met lesgeven en het voorbereiden daarvan. De basis staat. Elke week heeft een thema. In een workshop met geeltjes en plakkertjes hebben de studenten hun thema's gekozen. De top drie is geworden: presentatietechniek, politiek en global warming.
Op maandag geeft een van studenten een presentatie en op vrijdag schrijven ze een essay over het betreffende thema. Tussendoor lezen we artikelen, voeren discussies en doen wat grammatica. Tot haar ontzetting zijn ze dol op grammatica...
Een leuke verassing was dat ze vandaag slofjes voor haar hadden klaargezet voor gebruik binnen :) (zie foto).

Fred is begonnen met de opzet voor zijn boek. Het wordt iets met een Amsterdam - Bangkok connection. Mae Sot staat op de nominatie voor een bijrol.