East meets West
Blijf op de hoogte en volg Miranca
08 Maart 2015 | Thailand, Chiang Mai
Het tijdperk Mae Sot is afgesloten. We hebben er leuke en minder leuke ervaringen gehad, maar we laten wel wat achter in het kleine grensstadje met Birma. Voor we naar Chiang Mai konden afreizen hadden we nogal wat afscheid te nemen.
Allereerst de blindenschool van Boon, de bijna blinde Thaise die het tot haar levensdoel heeft gemaakt om blinde Birmese kinderen voor te bereiden op een zelfstandig bestaan. We besloten er een speciaal afscheid van te maken door ze een dagje mee uit te nemen en huurden een minivan met chauffeur. Ping, de zoon van onze huisbaas, die uitstekend Engels spreekt omdat hij in Amerika heeft gestudeerd, is sinds een paar maanden ook bevriend met Boon en de kinderen dus we hebben hem ook meegevraagd. Hij vroeg of hij een ‘friend’ mee mocht nemen. Het vorige feestje bleek dat Bente, zijn vriendin uit Bangkok, te zijn. Dit keer nam hij Gee, zijn vriendin uit Mae Sot mee. Alhoewel hij het weekend daarvoor nog naar Bangkok was geweest om samen met Bente Valentijnsdag te vieren, bleek dat geen belemmering om tortelduifjes te spelen met Gee. We kunnen het ons overigens goed voorstellen dat het voor hem moeilijk is om te kiezen, want beide vriendinnen zijn moderne, vlotte, aardige, lieve en mooie Thaise meiden.
Omdat Ping in Mae Sot is opgegroeid voegde hij het nodige toe aan onze ‘around Mae Sot tour’. Behalve onze standaard repertoire, zoals de Gibbon sanctuary en de Chardoen watervallen, bezochten we nieuwe attracties zoals warm water bronnen en Moei rivier met duizenden grote vissen die je kan voeren, waarna er een onderwatergevecht ontstaat en de rivier een kolkende massa wordt.
Ook ontroerend was het afscheid van de Hsa Mu Htaw lagere school waar we de schoolbus van sponsoren. De dag voor ons vertrek kwam Daw Htet Htet Aung, het schoolhoofd, samen met een van de leraren langs om een cadeautje te brengen. Ze hadden hun uiterste best gedaan om iets heel moois voor ons te kopen, een Bonzai boompje van jade stenen. Eigenlijk hadden alle twaalf leraren mee willen komen om afscheid van ons te nemen, maar de examentijd stond voor de deur en de kinderen moesten daarvoor oefenen.
Verder moest Fred flink aan de bak in de keuken om afscheidsetentjes te koken. Achtereenvolgens voor vijf Birmezen van TSYO waar Miranca Engelse les gaf, Vincent uit Amerika, Christina uit Oostenrijk, Kevina uit Ierland en Pan Pwint (Mooie Bloem) uit Birma.
Vooral koken voor Pan Pwint is leuk want ze houdt zelf van koken en maakt alles na wat Fred haar voorzet. Dat oefent ze eerst thuis en daarna maakt ze dat voor alle leraren en leerlingen van haar oude school. Op Facebook zien we daar dan de foto’s van. Ze ziet er geen probleem in om voor 24 mensen Clubsandwiches, toastjes met eiersalade of Chili con carne te maken.
We kwamen tweeënhalf jaar geleden met twee koffers naar Thailand. Nu hadden we een kleine vrachttruck nodig om naar ons vijfde huis te verhuizen. De chauffeur reed normaal gesproken elke dag met tweeënhalf duizend kilo vis naar Bangkok, maar omdat we op de dag van het Chinese oudjaar verhuisden, had hij een vrije dag en kon hij een centje bijverdienen door ons naar Chiang Mai te brengen.
Ons nieuwe huis is veel groter en vrijwel ongemeubileerd, dus nadat we al onze spullen in het huis hadden gezet, was het nog steeds leeg. We moesten dus flink gaan winkelen. Een groot bed met zacht matras en een koelkast hadden we op de dag van het tekenen van het huurcontract, al aangeschaft. De oogst van afgelopen week: twee antieke kastjes, een houten schoenenrek, twee nachtkastjes en een grote kledingkast.
Dingen regelen gaat hier sneller dan in Nederland, want ze hebben minder regels en ze houden niet van agenda’s. De laatste keer dat Fred in Nederland een internetabonnement nam konden ze pas na twee weken de aansluiting inplannen vanwege de wettelijke bedenktijd. In Thailand ga je naar de Internetwinkel en een uurtje later zet een mannetje zijn bamboeladder tegen je huis om een draadje aan één van de kabels in de straat vast te maken. Nog een uur later ben je online.
Uiteraard zijn we niet vergeten om tussen de bedrijven door gebruik te maken van hetgeen we in Mae Sot het meest gemist hebben, goede horeca en westerse producten. We zijn twee keer naar een Italiaans restaurant, één keer naar een authentieke Chinees en twee keer uit ontbijten geweest, waarbij de Hollandse pannenkoek met appel niet onvermeld mag blijven.
Fred is helemaal blij met de Franse bakker waar ze stokbrood, croissants en zuurdesembrood verkopen.
Risotto hoeft hij niet meer mee te nemen uit Nederland. In de Tops supermarkt, waar expats (er wonen alleen al drieduizend Nederlanders in CM) en hippe Thai hun boodschappen doen, staan vijf soorten risotto in het schap. Miranca is blij dat ze eindelijk yoghurt zonder toegevoegde suiker kan kopen.
‘East meets West’ in Chiang Mai.
Allereerst de blindenschool van Boon, de bijna blinde Thaise die het tot haar levensdoel heeft gemaakt om blinde Birmese kinderen voor te bereiden op een zelfstandig bestaan. We besloten er een speciaal afscheid van te maken door ze een dagje mee uit te nemen en huurden een minivan met chauffeur. Ping, de zoon van onze huisbaas, die uitstekend Engels spreekt omdat hij in Amerika heeft gestudeerd, is sinds een paar maanden ook bevriend met Boon en de kinderen dus we hebben hem ook meegevraagd. Hij vroeg of hij een ‘friend’ mee mocht nemen. Het vorige feestje bleek dat Bente, zijn vriendin uit Bangkok, te zijn. Dit keer nam hij Gee, zijn vriendin uit Mae Sot mee. Alhoewel hij het weekend daarvoor nog naar Bangkok was geweest om samen met Bente Valentijnsdag te vieren, bleek dat geen belemmering om tortelduifjes te spelen met Gee. We kunnen het ons overigens goed voorstellen dat het voor hem moeilijk is om te kiezen, want beide vriendinnen zijn moderne, vlotte, aardige, lieve en mooie Thaise meiden.
Omdat Ping in Mae Sot is opgegroeid voegde hij het nodige toe aan onze ‘around Mae Sot tour’. Behalve onze standaard repertoire, zoals de Gibbon sanctuary en de Chardoen watervallen, bezochten we nieuwe attracties zoals warm water bronnen en Moei rivier met duizenden grote vissen die je kan voeren, waarna er een onderwatergevecht ontstaat en de rivier een kolkende massa wordt.
Ook ontroerend was het afscheid van de Hsa Mu Htaw lagere school waar we de schoolbus van sponsoren. De dag voor ons vertrek kwam Daw Htet Htet Aung, het schoolhoofd, samen met een van de leraren langs om een cadeautje te brengen. Ze hadden hun uiterste best gedaan om iets heel moois voor ons te kopen, een Bonzai boompje van jade stenen. Eigenlijk hadden alle twaalf leraren mee willen komen om afscheid van ons te nemen, maar de examentijd stond voor de deur en de kinderen moesten daarvoor oefenen.
Verder moest Fred flink aan de bak in de keuken om afscheidsetentjes te koken. Achtereenvolgens voor vijf Birmezen van TSYO waar Miranca Engelse les gaf, Vincent uit Amerika, Christina uit Oostenrijk, Kevina uit Ierland en Pan Pwint (Mooie Bloem) uit Birma.
Vooral koken voor Pan Pwint is leuk want ze houdt zelf van koken en maakt alles na wat Fred haar voorzet. Dat oefent ze eerst thuis en daarna maakt ze dat voor alle leraren en leerlingen van haar oude school. Op Facebook zien we daar dan de foto’s van. Ze ziet er geen probleem in om voor 24 mensen Clubsandwiches, toastjes met eiersalade of Chili con carne te maken.
We kwamen tweeënhalf jaar geleden met twee koffers naar Thailand. Nu hadden we een kleine vrachttruck nodig om naar ons vijfde huis te verhuizen. De chauffeur reed normaal gesproken elke dag met tweeënhalf duizend kilo vis naar Bangkok, maar omdat we op de dag van het Chinese oudjaar verhuisden, had hij een vrije dag en kon hij een centje bijverdienen door ons naar Chiang Mai te brengen.
Ons nieuwe huis is veel groter en vrijwel ongemeubileerd, dus nadat we al onze spullen in het huis hadden gezet, was het nog steeds leeg. We moesten dus flink gaan winkelen. Een groot bed met zacht matras en een koelkast hadden we op de dag van het tekenen van het huurcontract, al aangeschaft. De oogst van afgelopen week: twee antieke kastjes, een houten schoenenrek, twee nachtkastjes en een grote kledingkast.
Dingen regelen gaat hier sneller dan in Nederland, want ze hebben minder regels en ze houden niet van agenda’s. De laatste keer dat Fred in Nederland een internetabonnement nam konden ze pas na twee weken de aansluiting inplannen vanwege de wettelijke bedenktijd. In Thailand ga je naar de Internetwinkel en een uurtje later zet een mannetje zijn bamboeladder tegen je huis om een draadje aan één van de kabels in de straat vast te maken. Nog een uur later ben je online.
Uiteraard zijn we niet vergeten om tussen de bedrijven door gebruik te maken van hetgeen we in Mae Sot het meest gemist hebben, goede horeca en westerse producten. We zijn twee keer naar een Italiaans restaurant, één keer naar een authentieke Chinees en twee keer uit ontbijten geweest, waarbij de Hollandse pannenkoek met appel niet onvermeld mag blijven.
Fred is helemaal blij met de Franse bakker waar ze stokbrood, croissants en zuurdesembrood verkopen.
Risotto hoeft hij niet meer mee te nemen uit Nederland. In de Tops supermarkt, waar expats (er wonen alleen al drieduizend Nederlanders in CM) en hippe Thai hun boodschappen doen, staan vijf soorten risotto in het schap. Miranca is blij dat ze eindelijk yoghurt zonder toegevoegde suiker kan kopen.
‘East meets West’ in Chiang Mai.
-
08 Maart 2015 - 08:14
Anita:
Veel geluk en succes in Chang Mai! -
08 Maart 2015 - 09:42
Nicole:
Mooi afscheid van mae sot en een goed begin van cm. Geniet er met volle teugen van. -
08 Maart 2015 - 09:51
Jon:
Nieuwe plaats met nieuwe verhalen, ben benieuwd! -
08 Maart 2015 - 11:04
Magda:
Lijkt ons heerlijk, los van de warmte dan, we zouden zo even langs willen komen. In possible.
Xxxxx Ronald en Magda. Bart komt gelukkig al in de zomer poolshoogte nemen. -
09 Maart 2015 - 10:13
Tine Bosman :
Veel succes! -
09 Maart 2015 - 16:13
Carla:
succes! wat gaan jullie doen in CM? -
09 Maart 2015 - 20:59
Alice:
Wat vliegt de tijd! Leuk om mee te lezen over jullie afscheid en verhuizing.
Heel veel succes en geluk in Chang Mai. -
15 Maart 2015 - 20:05
Margriet:
Veel succes in Chang Mai en een leuke tijd toe gewenst!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
